نواقص شخصیتی مان عاجز هستیم.این کار به نیروی برترمان بستگی دارد
که چه وقت وچگونه ضعف ما را برطرف نماید و ما به تنهایی نمی توانیم
این کار را انجام دهیم ." دوازده قدم و دوازده سنت پرخوران گمنام ص64
مدت زیادی فکر می کردم من خودم باید نواقص شخصیتی ام را برطرف کنم
وسخت تلاش کنم تا آدم بهتری شوم .یک جنگ با واکنش های غیر ارادی ،
می جنگیدم وخودم را مجبور می کردم تا یک شخصیت جدید شوم.
پس از مدتی متوجه شدم روند رشدم خیلی کُند است .درگذشته دیده
بودم وقتی مشکل هایم با غذا را به نیروی برترم می سپردم ، بلافاصله
نتیجه های ی خوبی می دیدم .
احساس می کردم کامل نبودنم باعث می شود هرچه بیشتر از نیروی
برترم دورشوم .با اقرار به عجزم و تقاضای کمک کردن در دعا هایم ، بینش
جدیدی یافتم.
من نیاز دارم خود دار باشم ودر حالی که از میان طوفان های زندگی عبور
می کنم ، اگاهی ام را نیز از مسیر حفظ کنم .
برنامه برای من یک روش زندگی است و راهنمایی ام می کند تا مهربان تر
باشم وبه انسان ها نزدیکترشوم . برنامه به من اجازه می دهد آماده شوم
تا خرابی های گذشته ام را اصلاح کنم.