بریده ای از کتاب دوازده قدم و دوازده سنت پرخوران گمنام ص 14 و 15

 (قبل ازآمدن بهOA )

 بسیاری از ما بر این باور بودیم که اگر اطرافیان ما آن

طور که ما می خواهیم رفتار کنند ، زندگی به کام ما

خواهد شد و می توانیم کنترل زندگی مان رابه دست

گیریم .اگر صاحب کارمان قدر ما را می دانست ، اگر

همسرمان توجه بیشتری به ما می کرد ، اگر بچه

هایمان درست رفتار می کردند ، اگرپدر و مادرمان

دست از سر ما بر می داشتند ، آن وقت زندگی ما

قابل اداره می شد . خوب معلوم است که با این اوضاع و احوالی که داریم ،

اختیار زندگی از دست مان خارج می شود ؛ اتومبیل مان روشن نمی شود 

کامپیوتر مان از کار می افتد ، دخل و خرجمان با هم نمی خواند .

دنباله در ادامه مطلب