آوای بهبودی 30 فروردین

"ما سلامت عقل نداشتیم . با وجودی که با اضافه وزنمان مشکل پیدا کرده

بودیم ، باز هم پرخوری می کردیم و سعی می کردیم آرامشمان را با

خوردن غذای اضافی به دست آوریم .در حال که می دانستیم پرخوری

موجب بد حالی ما می شود ." دوازده قدم و دوازده سنت پرخوران گمنام ص19

من می توانم روزهایی را به خاطر بیاورم که مقدار کمی غذا مرا آرام می

کرد .این مسأله مربوط به سال ها پیش بود .کم کم به جایی رسیدم که

برای رسیدن به آن آرامش ، باید غذای بیشتری می خوردم .

سعی کردم بفهمم آیا این احساس طبیعی است یا غیر طبیعی ؟ به نتیجه

ای نرسیدم .

گاهی تا حد انفجار می خوردم تا شاید به آرامش برسم . آیا انجام این کار

دیوانگی نبود ؟ گاهی بعد از پرخوری خیلی زیاد.......