آوای بهبودی17 بهمن

 

"فروتنی را در انجمن به گونه ای درک می کنیم که در طبقه بندی های

ارزشی  ما را نه بالاتر و نه پائین تر از دیگران قرار می دهد .فروتنی به طور

دقیق ما را در جایگاهی قرار می دهد که به آن تعلق داریم .در وضعیتی

مساوی با دوستان مان و هماهنگ با آن چه خداوند برای ما در نظر گرفته

است ." دوازده قدم و دوازده سنت پرخوران گمنام ص68

 

روی تختخواب من خرس کوچک و نازی نشسته است به نام " بی " با

چشمان مهربانش از زیر پرزهای نرم و قهوه ای به من لبخند می زند و

وقتی در بازوانش قرار می گیرم احساس می کنم عاشقانه مرا می خواند

.او برای من یادآور لطف و فروتنی است و احساس " قسمتی از او بودن

"است .   قبل از آشنائی ام با OA تمام تحقیر ها را در رابطه با وسوسه ی

غذا و پرخوری تجربه کرده بودم .امروز من چیز والاتری را تجربه کرده ام "

فروتنی "   فروتنی یعنی هماهنگی من با خواست خداوند و پذیرش این که

در این لحظه من چه کسی هستم .

وقتی  نسبت به خود احساس حقارت می کنم و یا وقتی نا امید شده یا

خود را کم تر از دیگران می بینم .زمانی است که من خود را از نیروی برترم

جدا ساخته ام ؛ حتی وقتی که نسبت به خودم احساس خود بزرگی و

غرور دارم یا خود را بهتر از دیگران می بینم ، باز بین خود و خدایم فاصله

انداخته ام .

وجود خداوند در طیفی از رنگ های بی شمار ، میان سیاهی و سفیدی ،

میان نا امیدی و غرور قرار گرفته است .در آن میان ، بین رنگ های سیاه و

سفید است که من با خداوند پیوند می خورم و در می یابم که آزاد هستم

، خودم هستم و قسمتی از او بودن را احساس می کنم .

من به خرس کوچکم چنگ زده و او را در آغوش گرفته ، به قلبم می فشارم

و آهسته به او می گویم  " بی " . او به راستی برای من یادآور فروتنی

واقعی و حضور نیروی برترم است .یادآوری این که نیروی برترمان فروتنانه

همراه ماست .
 

+نوشته شده در  سه شنبه هفدهم بهمن ۱۳۹۶ساعت 7:18&nbsp توسط سیمین  |