آوای بهبودی 17 دیماه

 

"در واقع ندای درون خود را به خوبی به او سپرده ایم .

ندای درون به منزله ی ارتباط مستقیم خداوند با ذهن و قلب ماست .اما

مشکل ها و اراده ی شخصی ما این ارتباط را مختل می کند ."

 

قبل از آمدن به OA ، من از خیلی چیزها رنجش داشتم و همواره رنجش

هایم را به دیگران می گفتم ، به همین دلیل بسیار پرخوری می کردم

.زمانی که من پرخوری می کنم یا در لذت از آشپزی افراط کرده و یا تا

خرخره غذا می خورم ؛ یعنی آماده ی پیروزی نیستم .من باید جسمم را

آماده نگه دارم و نسبت به احساس ها و شرایطم آگاهی داشته باشم

.وقتی غذا مرا مشغول نگه می دارد ، نمی توانم از هیچ چیز و هیچ کس

آگاه باشم .

برای آماده بودن و شنیدن پیام خداوند باید تمایل داشته باشم که قاشق ،

چنگال و پرخوری را کنار بگذارم .گاهی وقت ها از طریق مراقبه ای در

سکوت ، خواندن نشریه ها ، نوشتن و یا گوش سپردن در جلسه ها خداوند

پیامش را به من می رساند .بنابر این لازم است که فکر و ذهن خود را باز

نگه دارم تا هدیه ی خداوند را دریافت کنم .

+ نوشته شده در  یکشنبه هفدهم دی ۱۳۹۶ساعت 6:0  توسط سیمین  |