آوای بهبودی 6دیماه

پاسخ به نیاز عاطفی فرزندانمان که خواستار توجه بیشتری بودند ، فریاد

می زدیم ..." دوازده قدم و دوازده سنت پرخوران گمنام  ص 20
 

اولین باری که از درهای OA  وارد شدم ،یک دیوانه ی زنجیری ، بسیار

خشمگین و هزیان گو بودم .شِکَر ، مهم ترین "مُخَدِّر مورد انتخاب من" بود.

واقعاً اثرهای زیان باری روی شخصیت من و روی بدنم گذاشته بود .

وقتی کتاب دوازده قدم OA  چاپ شد و من عبارت بالا را در قدم دوم خواندم

، اطمینان داشتم " شما مردم " در اتاق نشیمن بودید و مرا نگاه می کردید

. به لطف خدا وند و OA  ، من از ماه مارس 1990 به شِکَر لب نزدم و هیچ

چیزی را بی اختیار نخوردم .

وقتی به ندرت صدایم را برای پسر و دختر نوجوانم بلند می کنم ، بلافاصله

قدم دهم را تمرین می کنم . هر دوی آنها به طور غیر قابل وصفی انسان

های باوقار و شگفت انگیزی شده اند .

من از OA و شعار  " دوباره به برنامه باز گردید : سپاس گزارم . ما همگی

یک بار دیگرخانواده ای با محبت و شاد هستیم .