آوای بهبودی 16 آذر

" من معجزه زندگی جدیدم در OA را جشن می گیرم ."برای امروز ص  206
 

 
می دانم آن " حفره ی گرسنه ی روحم "و زخم های سَر بازی که مدت ها

حملش کرده بودم ، به مرور التیام می یابد . من دیروز هنگامی که از محل

کارم به خانه باز می گشتم ، به شدت گرسنه بودم . در راه همه ی

مسیرهای آشنای کودکی ام و خانه ای را که در آن بزرگ شده بودم ، دیدم

.اما مانند گذشته با دیدن آن ها احساس ناامیدی نکردم .اکنون دریچه ی

قلبم به روی نا امیدی بسته شده و تنها آرامش ، صلح و لذت اجازه ی نفوذ

دارد .

من فهمیدم زندگی فقط زندگی است ، نه یک میدان جنگ که رقابت کنم ،

امتیاز بگیرم و زیاد بخورم .امروز زندگی را بدون نیرنگ ، خیال باطل و بالاتر از

همه بدون پرخوری می بینم .انکار ، ناصادقی و نا امیدی از زندگی ام رفتند

و پذیرش ، صداقت و لذت جایگزین آن ها شده اند .با پذیرش زندگی گذشته

ام و صداقت داشتن در مورد زندگی امروزم ، لذت کامل را تجربه می کنم

.

زندگی امروزم یک هدیه است .یک قسمت از زندگی روحانی امروز من این

است که شکر گزار باشم .این همان چشمان ذهن من است که برای مدت

طولانی ابری و تار بود .اکنون "یک روز یک روز "شفاف شده است .