آوای بهبودی 17 آذر

"ما باور کردیم که هیچ گونه اراده ی شخصی یا استقلال فردی نمی تواند

ما را نجات دهد .ما هیچ گاه از راه حل  و برنامه های خود محورانه و تک

رویهایمان به نتیجه ای نرسیدیم ." دوستان بهبودی ص 12-13

از اوایل برنامه تا کنون من بسیار تغییر کرده ام . در برنامه OA کسانی را

یافتم که نمی توانستم تصور کنم . افرادی که تحصیل کرده بودند و درباره ی

کالری ها ، ورزش ها و رژیم غذایی بسیار می دانستند . اگر علم و دانش

برای درمان ما کافی بود ، ما الان اینجا نبودیم . همه دانش من تمایلی را

که در OA به دست آوردم به من نداد . ولی تمایل به انجام کاری با انجام

دادن آن کار فرق دارد . اگر بخواهم که روزی پرهیز کنم اما در رابطه با آن ،

هیچ حرکتی نکنم ، ممکن است من بمیرم و آن روز هیچ وقت نیاید . من از

روز اول تا کنون تمایل به پرهیز داشتم . ابتدا بین صبحانه و ناهار ، سپس

یک وعده یک وعده و "یک روز یک روز" ، با کمک نیروی بترم و دوستانم

توانستم در پرهیز بمانم .

من فهمیدم با وجود این که تمایل به پرهیز داشتم ، اما کارهایی میکردم که

نباید انجام می دادم . به عنوان مثال میان وعده ای می خوردم که در

برنامه غذایی ام نبود . من نمی توانستم با نیروی اراده ی خودم پرهیز کنم

و من هر روز به خداوند ، OA ، قدم ها و ابزار های بهبودی نیاز دارم .

انجمن پرخوران گمنام خراسان ...