آوای بهبودی 2 آبان

خواستیم که تمایل و توان زندگی در چارچوب آن برنامه را هر روز به ما

بدهد."  دوازده قدم و دوازده سنت پرخوران گمنام ص31

 یک شب در جلسه ی کارکرد قدم ،متن بالا را خواندم  و فهمیدم  که هیچ

گونه توانایی برای متعادل باقی ماندن ندارم .حتی اگر برای تمایل دعا کنم

؛توانایی من برای زندگی با برنامه غذایی ام صفر است .به هر حال این

کلمه ها یک سری کارها را به من یاد داد که روزانه انجام دهم و سپس به

نیروی برترم اعتماد کردم  و بقیه ی کارها را به او سپردم .

امروز زانو می زنم و درخواست تمایل و توانایی برای زندگی با برنامه ی

غذایی و تمرین دوازده قدم می کنم ..از وقتی که این مطلب را کشف کردم

، "یک روز یک روز" و لحظه به لحظه می توانم با آن زندگی کنم .