آوای بهبودی 30 مهر

حفظ می کند و بدون هیچ قضاوتی شنونده باشد یا به دنبال تغییر و اصلاح

مانباشد."  دوازده قدم و دوازده سنت پرخوران گمنام  ص57

قبل از OAهمیشه قضاوت می کردم .این جا توانستم مردمی را پیدا کنم که

واقعا  به حرف های من گوش می دهند و این خیلی عجیب و متفاوت بود !

چه استعدادی برای شنیدن داشتند .فقط به حرف های من گوش می دادند

و سعی نمی کردند در رابطه با مشکلم به من راهکار دهند .

آیا من هم می توانم این کار را انجام دهم ؟چرا که نه ! من قدم ها را با

دنبال کردن رد پای راهنمایم و دیگر اعضاء کار می کنم ، هم چنین می

توانم یاد بگیرم گوش کنم .این توانایی ها به مرور در من به وجود آمد .

دیگر هنگامی که شما حرف می زنید ، دنبال این نیستم که پاسخ تان را

بدهم .در واقع سعی می کنم که به احساس هایی که در پشت جمله

های شماست گوش کنم .جمله ها به خودی خود به مهمی احساس

هایی که می رسانند نیستند .

وجود انسان هایی که به صحبت های من گوش می دهند ، یکی از هدیه

های بسیاری بود که در برنامه گرفتم .این چیزی است که می توانم آن را

به دیگران نیز هدیه دهم .از وقتی وارد OAشدم ، خداوند به وسیله ی

هدایای بسیاری به من لطف و برکت داد و این توانایی را نیز به من داد که

یک شاهد مهربان باشم .